Dzisiaj mała „czytanka” na temat igieł.

Jak ważny to temat wie każdy, kto choć raz kupił nieodpowiednią igłę do swojej maszyny. W najlepszym wypadku efektem był powrót do sklepu w celu wymiany. W gorszej wersji wydarzeń – igła złamała się podczas próby szycia, albo nawet uszkodziliśmy maszynę. Ale jak się odnaleźć w tym gąszczu oznaczeń i numerków, które na pierwszy rzut oka nic nam nie mówią? Już spieszymy z pomocą.

Najpierw jednak kilka słów wstępu.

Głównym elementem każdej maszyny bez wątpienia jest igła. Igła powinna być dobrana do materiału, gdyż styka się z nim i przetykając przez niego nitkę tworzy ścieg. Odpowiedni dobór igły wpływa na wygląd ściegu. Aby był pożądanej jakości, musimy zwrócić uwagę na sam czubek. Ważne jest zarówno dopasowanie jego rodzaju do szytego materiału, jak i ostrość, którą należy regularnie kontrolować, szczególnie przy szyciu dzianiny. W domowych warunkach kontrola czubka igły jest utrudniona, ale możemy posłużyć się starym, sprawdzonym sposobem kilkukrotnie nakłuwając naprężoną w dłoniach pończochę lub rajstopę. Jeśli „lecą oczka”, należy wymienić igłę.

Dodatkowo wiele rodzajów igieł (systemów igieł) zostało stworzonych tak, aby wydobyć najlepsze parametry z każdej maszyny szwalniczej. Znaczy to tyle, że na przykład igły do overlocka nie nadają się do stębnówki. Ten podział wydaje się oczywisty. Jednak między igłami przystosowanymi do stębnówek również istnieją różnice, choćby zależnie od producenta urządzenia czy modelu maszyny.

Jeśli chodzi o grubość igły, powinna być ona zawsze najcieńsza z możliwych.

Jest to istotne, zwłaszcza przy szyciu delikatnych dzianin oraz tkanin, które są narażone na uszkodzenia. Oprócz grubości ważnym parametrem igły jest wielkość oczka. Musi ono pozwalać na swobodne przesuwanie się nitki.

Do szycia prawie wszystkich materiałów nadają się igły do ogólnego zastosowania. Mają one swoją numerację, która związana jest z grubością igły, a co za tym idzie – jej zastosowaniem. Im wyższy numer tym grubsza igła. Ważne jest, aby za każdym razem dopasować grubość igły do danej tkaniny.

Tutaj mała podpowiedź:

Igły o numerze 60 i 70 – do bardzo cienkich, w tym elastycznych tkanin; nadają się m.in. do szycia gęsto tkanego jedwabiu, krepy.

Igły o numerze 80 – do jedwabiu i bawełny.

Igły o numerze 90 – do grubszej bawełny, dżinsu, wełny, streczu.

Igły o numerze 100 i 110 – do grubego dżinsu, skóry, drelichu.

H – igły uniwersalne [standard] stosuje się do normalnych tkanin. Igły uniwersalne są oznaczane symbolami: 130/705H, 130/705H-ZWI (podwójne), 130/705H-ZWIHO (podwójne ze skrzydełkiem), 130/705H-DRI (potrójne), 287WH/1738 (z okrągłą kolbą).

SUK – igły z okrągłym czubkiem i zakończeniem kulkowym [typ SUK – średnia kulka] występują również w dwóch wersjach. Pierwsza z nich o symbolu 130/705H-SUK stosowana jest do jersey’u, dzianin o średnim i dużym oczku. Druga 130/705H-S ma o wiele szersze zastosowanie. Nadaje się doskonale do stretch’u, lycry, delikatnych i elastycznych dzianin. Pracuje bliżej chwytacza maszyny, co skutecznie zapobiega przepuszczaniu ściegów. Można nią szyć również jersey. Produkowane są również igły podwójne do ozdobnych ściegów z zakończeniem kulkowym, oznaczone 130/705H-S ZWI. Igły SUK skutecznie chronią dzianiny przed perforacją i uszkodzeniami.

LR – igły z ostrzem tnącym stosuje się do szycia skóry. Dzięki rozcięciu jakie powstaje w skórze, igła i nitka mają swobodę poruszania w powstałej szczelinie, co radykalnie ułatwia szycie.

J – igły do jeansu

Q – igły do quiltingu (pikowania i patchworków)

UWAGA! Igłami z tnącym ostrzem nie wolno szyć dzianin i tkanin!

Igły powinny być przechowywane w oryginalnych opakowaniach, zapobiegających ich uszkodzeniu.